باز امشب به دلم شور و شرارى دارم
شور پرواز از این شهر خدا
کوى رعناى شما
پر خود باز کشم از وسط ساز شما
خون خود پاک کنم از آن جا
پنجه ى مُرغ دلم را برهانم من از آن تار شما
ساز و سنتور شما مانَد و من،
پر زنم سار شوم
یارِ خدا
امشبم مقصد من ماه عروج
پر پرواز بگیرم برسم تا آن جا
نه فقط دخترک سنتورى
گل و گلشیفته و یاسمن و لاله و ساناز و پریناز و بهار
چشم آهوى نگار
دخترِ دف زن شب هاى خزان
زلفِ افشانِ پریشانِ غزال
جامِ آیینه و آن چاک و لب سرخ و سرِ شیداکُش
گُل مردابى همچون مهتاب
عشق هاى منِ دیوانه در این مُلک خدا
این همه خلقت افلاکى و خاکى بگذارم بروم تا که پر و بال بشویم برسم پیش خدا
خالقِ مهر و جدایى و وصال
امشبم شور تو اى چشم تو بر پروازم
شب جان کندن و دل کندن من
چه شب زیبایى
تا به پروین و ثریا برسم
تا به خورشید زنم پر که بسوزم یارا
دل کَنَم جان بکنم پر بزنم تا در و درگاه شما
سازِ پرواز بزن
تا بزنم پر برسم تا به تمنّاى شما
شب پرواز و تب و خون و عطش
شب دیوانه ى دردانه ى دلدار شما
شب آغاز و شب شعرِ الهى دل والهِ من
شب برگشتن مخلوق به دامانِ خدا
شب نوشیدن جامى دیگر
جامِ تو
جامِ خروشى دیگر
نه سرم درد بگیرد ز شراب و نه به دردش آرم،
با شرابى که بریزم ز خُمم بر کامش
شب کامِ منِ ناکام از این فاصله ها
شب پرواز و رهایى ز تمامِ خودها
شب عشقى که گمان مى کردم
همه ى عمر در آن غوطه ورم
شب نوشیدنِ این تشنه ى نوشیده یک عمر از آن چشمه ى صد رنگ سراب
شب دل دادگى مست به سازى که تو در عرش دلم بِنوازى
شبِ عود بى کران
شب من تا که به آغوش کشى یارت را
شب دل بازى و قُرْب و عاشقى
شبِ خشنودى پُر نور خدا
شب پرواز از این خاک به افلاک و سَرا
شب آرامش بعد از این سفر
شب آغاز سرایشى دگر
شب شیدایى و شورِ این سحر
شب گوش دل سپردن به خبر
شب پایان سفر
شب آغاز حضر
1396,06,06 ساعت 01:16 ق.ظ