سروده هاى علیرضا یادآر
آیا دینی به جز عشق می‌شناسی؟
سروده هاى علیرضا یادآر
آیا دینی به جز عشق می‌شناسی؟تازه ترین دلنوشته ها
همه- رباعی رسوای بی‌پروا شعر سیصد و بیستم . گفتی که نمیری که بمیرم آوا ای مست‌ترین مست، مِیِ بی‌پروا گفتم که بمیری و بمیرم، آیا هستی که بمانی و...
- تو با گیسوی زیبایت هُنر بودی شعر سیصد و نوزدهم . تمام وقت هایی که به عشقم مبتلا کردی نظر کردی نظر کردی گمان می‌کردم از چشمم گذر کردی گذر کردی . تمام...
- گیسوی دخترکان شعر سیصد و هجدهم ۱ همه‌‌ی شهر پریشانِ من مست شدند || وحدتِ عشق عیان است که یک‌دست شدند ۲ گیسوی دخترکان ریخته بر...
- پای من در پیچک گل های باغ شعر سیصد و هفدهم ۱ پای من در پیچک گل‌های باغ || پای او در دستِ تقدیرِ فراق ۲ دست‌هامان گاه بر هم می‌خورد || دردِ من...
- آواره ی مولایم والایی و والایم آواره مولایم دیوانه‌ی آقایم آواره مولایم هو هو بکشم هر دم بنگر که نباشد غم دیوانه شده نایم آواره مولایم...
- حال زارم را از این بدتر مکن ۱ حال زارم را از این بدتر مکن در دل صد پاره ام خنجر مکن ۲ این غزل از ضعف جان شد مثنوی کاش باشی و صدایم بشنوی ۳ دیگر آن...
- هر چه کنی بکن ولی سقف کسی خراب نه هر چه کنی بکن ولی سقف کسی خراب نه هر چه دهی بده ولی دسته گلی به آب نه شب همه شب شراب نوش ز باده های ناب نوش خمره ی...
- من از تمام خاطرات بی‌حیا گریختم نگو به من : « چرا رها نمی کنی؟ » من از تمامِ خاطراتِ بی حیا گریختم خوشا به حالِ خوب تو تویی که گفته ای : « تو را، چو...
- همیشه یاد تو بارانی ام کند دانی؟ بیا میان عزیزان عزیز و خوبم باش سپیده ی شب تنهایی ام به عالم باش بیا دو دست خودت گردِ گردنم بنشان شراب و حامی دل در...
- بوسه ات گونه ی خونبار مرا دوست نداشت؟ هیچ کس مثل تو اشعار مرا دوست نداشت همچو تو هستی و آثار مرا دوست نداشت آن قدر شعر کنار من بیدل خواندی که دلم رفتن دلدار...
- دو چشم آبی بابا کنار بحر نجف کُوید نوزده الهی بی اثر گردی تو کشته ای پدرم را بی پدر گردی جهان به جور تو تاریک گشته ای خون ریز خدا کند بروی از جهان...
- پدرم ... نامتان باشد به معنایش غلامی بر رضا ذاکر مولا علی ای در پناه مرتضی رفته ای آرام و یاران در فراقت سوختند اشکمان جاری و...
- نیستم خوبت ولی ... نیستم خوبت ولی بی تاب تو هستم علی شب شد و دیوانه ی مهتاب تو هستم علی گر نشد همسایه ات باشم امام انس و جان عاشق دیدارها...
- انار خونفشان سینه خواهم پُر ز اسرار اله * سینه اى پُر نور تر از قرص ماه سینه خواهم بفشرم بر سینه ام تا فرو بنشاند این درد و گناه...
- شکر بر عشق خدایا آفرین بر آفرینش به شب های مَه و عرفان و تابش خدایا شکر بر عشق و محبت وَ بر شیدایی و گاهِ سُرایش
- امید وصال گناهِ من بُود عشق قدیمی؟ که بر جان می وزد هر دم نسیمی صبوری می کنم بر دردِ دوری به امّید وصالی از کریمی
- توبه کردم خدایا توبه کردم، توبه، توبه! ولی دل بشکند هر لحظه توبه خداوندا خودت جانم صفا ده پذیرش از شما از بنده توبه
- نمی دانم چه ام هزاران زخم بر جانش نشاندم دوباره بر دلم یادش نشاندم همه دیوانه خوانندم شب و روز نمی دانم چه ام؟ دردش نشاندم
- نبرد عشق الهی دردِ سرهایت شود خوب الا ای مهربان دیوانه محبوب الهی مهربان تر گردی ای دوست نگردی در نبرد عشق مغلوب
- الهی روزگارت خوش بگردد الا ای آن که بی ما خوش گذشتی برایم حرف تَلخت را نوشتی الهی روزگارت خوش بگردد در آغوشم بگویی در بهشتی
- دلم صد شرحه شد دلم صد شرحه شد خوبش نمایید غمین هر لحظه شد خوبش نمایید نبودیم و نگارم خوشتَرَک شد سرم پُر غُصّه شد خوبش نمایید
- طاقت ندارم که نگاهش کند کسى طاقت ندارم که نگاهش کند کسى چون عاشقان مست صدایش کند کسى مى میرم آن زمان که ببینم به پاى او دیوانه وار ثنایش کند کسى خم...
- باغ سپیدار غُصّه چرا خانه ی دلدار نزدیکست یأس چرا صحبت آن یار نزدیکست رنج بیابان و رقیبان برود صبر کن دیده گشا باغ سپیدار نزدیکست...
- بترسیم شود دیر ... دلم از عشق نشد سیر خدایا توبه چه کنم موسم نخجیر خدایا توبه تو مرا واله و شیدا به جهان آوردى که نگاهى زندم تیر خدایا...
- شاهد دربار کاشکى از منِ بیچاره خبردار شوى باز هم از سرِ خوبى به مَنَت یار شوى کاشکى دور نباشى و بیایى سحرى غربتم بشکنى و عازم...
- پرواز سر گیر بیا در قلب من پرواز سر گیر بیفشان بال و پر رسم دگر گیر شکوه جان من باش و دلم شاد، بگردان و شبی از ما خبر گیر بشو خورشید...
- عرفان ٢٠٢٠، چلّه نشینى با کرونا، از خفّاش تا پروانه این که خفّاش بوده یا مورچه خوار چه تفاوت دارد؟ خفّاش چه کم از کرکسِ صحرا دارد؟ هر چه بوده اقتضاى طبیعتش بوده و شاید ......
- منم آن شراب … منم آن شرابِ ساقى، چلّه اى، دردِ فراقى، همه شب کشیده داغى و نشسته بر بُراقى دردِ شیرین چشیدیم، جز خوشى نشد، ندیدیم چو،...
- بیت الغزلى خواهم شد من همان خاکم و با آب گِلى خواهم شد خُمره ى دائمىِ اهلِ دلى خواهم شد مهربانى اگرم قسمت هر روز شود بلبلِ خوش سخنِ دشتِ...
- من بى چراغ به شهر تو آمدم من بى چراغ به شهر تو آمدم هر کس چراغ خفته به دل دارد و شوم، همچون نسیم که خاکسترى بَرَد از آتش نهفته بگیرم شراره اى بر...
- سنتورِ تو سیمش بریده گُلم سنتور تو سیمش بریده کسى شیدا تر از عشقت ندیده بیا مضراب را بر فرق من زن ببین خون از سر و قلبم چکیده
- قلبم باش تنها بخوان دشتى که بهتر خوانده از تو؟ بمان در دل که خوشتر مانده از تو؟ بیا سردار قلبم باش تنها چه خوش سرباز و هم فرمانده از...
- بیا دشتى بخوانیم نازنینم بیا دشتى بخوانیم نازنینم کنارِ هم بمانیم نازنینم اگر دنیا نماید بى وفایى غم از دل ها برانیم نازنینم
- گاهى دشمنى ها از گمان ... شعر گاهى حکمت است و بحرِ جود مولوى صد آفرین زیرا سرود: هر کسى از ظن خود شد یار من از درون من نجست اسرار من لیک گاهى...
- آیا تو به یاد منی این کودک بی کس؟ افسوس که در عمر مرا پیر نیامد آن صاحب انفاس و دلِ سیر نیامد آن کس که مریدش بشوم، روح مناجات از قطبِ جهان جانِ جهانگیر...
- همان منی خدایااینکه خوبانت را بخواهی هنرست؟یا چون منی؟همان منیاسپرمگفتی بخوانخواندمتهمینو السلام.
- تو، منم ! جگرا تیر به قلبِ تو نباید بزنمدلِ دیوانه ی خود را ز روانت بِکنممنِ شیدا که دلت را ببرم تا به هوابه هوا تا ببرم لرزه...
- شوکران غزال وحشى تویى آن آهوى زیبا، تویى آن غزال وحشى نتوان صید و تماشا، به کمان غزال وحشى منم آن که پا شکسته، به دلش امید بسته تاب و...
- آرام بتاب همچو خورشید آیا نه چنین است زمین جاذبه دارد؟فرقى نکند بینِ سیاهى و سپیدى؟فرقى نکند بین جمادى و نباتىالّا به چگالى؟قانونِ خدا فرق...
- نمى گویم «دوستت دارم» آهدوباره عاشق شدمو به رسمِ عشق هاى لحظه اىِ هر روزدوباره دعا کردمدیگران مى رفتند با دعا و خدا مى مانددیگران در...
- چه کسى ثروت چشمان مرا داشت خدا؟ اى خداى مهرباننگرانِ پاکى امنگرانِ کودکىروز اوّل که ز دیدارِ تو آمد بدنمگریه کار من حیرانِ جهان بود و دو چشمانم پاکچه...
- دلم بیگ بنگ می خواهد دلم بیگ بنگ می خواهدبه قول فرهیخته تر هامهبانگدلم فریاد مى خواهدآرامش مى جوید در فریادو در فریاد آرامشهر دو با همدلم...
- آشغال و کیمیا آن شب آشغال گریستاز دردِ کثیفىولى خوشحال بودبر سر کوى یار فتادهدیدارگرانِ یارِ مهسیمابه دیدارش مى رفتنددلش مى تپیدلگد...
- دخترک آمده امشب که شوم مست به رؤیاى وصال ... دخترک آمد و لب های مرا بوسه بزد؛ رفت که رفت؛روز و شب هاست خدایا که خیالش بخلد: رفت که رفت؟کی توانم که تمنّا بکنم کاش...
- یار مناجاتى یار مناجاتى من باز مناجات کن شهر دل آباد و برون جمله خرابات کندست دعا تا به فلک بر که ملک تشنه شدرونق بسیار به خوبان...
- ألا یا أیها الساقی ألا یا أیها الساقیأدر کأس العراقِمن فراقیبنه جامی سفربر لبکه دیدار تو می چسبددر این پاییز بارانیکه می گرییکه تنهایی
- عشق عراقی ألا یا أیها الساقیبده جامیسفرکأسیدوباره والهمعشق عراقی !
- «آنان» که نه، «او» آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند«آنان» که نه !«او» دلم از غیره می رهد؟
- یکى بود یکى نبود یکى بود یکى نبودآن یکى که فهم او کنم نبودمعنى یک که ندانم ز فراقاز چه اعداد شمارم به خیال؟
- اى نام تو بهترین سرآغاز اى نام تو بهترین سرآغاز دلتنگ شدم، کجایى اى ناز؟
نویسندگان
- علیرضا 319
بایگانی
کاش دلت عزیز من، براى من تنگ شود
کاش دلت عزیز من براى من تنگ شود
کاش که کودک بشوم
که دل نشد تنگ مگر براى کودکانِ شهر
کاش که آدمِ دلم،
دوباره کودک بشود
دوباره همچو کودکى
گریه کند
ناله و فریاد زند
نیاز و ناز آورد
نگاه کن به قلب من
ببین شکسته سنگ من
به چشم من نظاره کن
نگاه کن
نگاه کن
کاش دلت براى من تنگ شود
چه خوب مى شود اگر دلت براى سنگِ من،
تنگ شود عزیزِ من
و موسىِ دلم شوى
عصا به سنگم بزنى
دوازده چشمه بجوشد از دل صخره ى میگونِ شما
ببین عزیزِ مصرِ من!
یوسفِ من!
فقیرِ قلبِ تو شدم
که آن دل نرمِ شما
براى من تنگ شود
کاش دلت عزیزِ من براى من تنگ شود
کاش که نامه اى دهى
پیامِ عاشقانه اى
و لا اقل
برات گردد به دلم
دلت براىِ کودکى تنگ شده عزیزِ من
کودک بیخبر ز دنیاى سیاهِ بى هنر
کاش که بیخبر شوم
ز عادت بزرگ ها
از این قفس ها که به جانِ آدمى فتاده است
که مرغ جانمان شده اسیر و زخمىِ قفس
کاش دلت عزیزِ من براى من تنگ شود
کاش که هُدهُدى بیاید از شما تا به صبا
یا بوزد نسیمِ آرامِ صبا
کاش سلیمانِ دلم! ،
آصفت افتد به سجود و معجزاتى بکند
مرا به درگهت برد
برت برد
و پیشِ صافىِ دلت
محو تماشا بکند
زبانِ من بسته شود
و دیدنت
قسمتِ جانم بشود
عزیزِ من
کاش فراموش کنى
چه کرده تن
با دل تو
کاش سلیمانِ دلم! ،
دلت براى سنگ من تنگ شود
کاش سیاهى جهان با نگهت رنگ شود
کاش دوباره در درون جان من جنگ شود
و شمرِ جان زمین خورد
حسینِ من
فاتحِ جانم بشود
و کوفیانِ جان من
همره و همدلش شوند و عاشق مسلکِ پاک او شوند
کاش حسینِ قلبِ من! ،
دلِ شکسته ى شما
براى این کویرِ تفتیده شبى تنگ شود
و داستان کربلاى قلب من
شبیهِ بدر و خندقِ حضرت احمد بشود
براى دشمنان دل
بد بشود
فتحِ فتوح مکّه ى دل بخورد به نامتان
کاش که این ستاره اى که مى کنم نظاره اش
تو هم تماشا بکنى
چه خوب مى شود اگر چنین کنى
چنان کنى
کاش به ماه بنگرى
و خوش شود دلم که امشب تو به ماهِ آسمان
نگاه مى کنى
تو هم
دلت براى بى کسى
تنگ شده عزیز من!
شبیه من!
عزیز من! ،
کاش دلِ تو هم چو من
براى من تنگ شود
کاش که آهنگ دلم باز هماهنگ شود
و چون بدانم که دلت براى من تنگ شده
دلقکِ مُلکت بشوم
خنده کنى به داستانِ مست و شیداى شما
لطیفه گویم و سپس
نگینِ لبخندِ عمیقِ خویش را
به دلقکى هدیه کنى
کاش به پاى تو بیفتم اى مُرادِ آفتاب
کاش بسوزم به برت که سوختم ز دوریت
و عُمرِ من تمام شد
و خاطراتِ عاشقى
خراب شد
و قلبم از فراق تو کباب شد
و کودکى شدم،
دلم
برایتان چه آب شد
کاش بدانم که دلت
براى من تنگ شده
کاش بدانم که خروش جان من
آه و فغان و دادِ من
به گوشتان رسیده است
کاش به فریاد رسى!
کاش دوباره برده دارى بشود
رسم زمانه
اى غنىِ شهرِ ما!
و برده اى شوم مرا
ز برده دارى بخرى
گران بخر
ببر مرا
به مهر خود بپروران
به جان من قسم که آزاد مکن
رها مکن
مران مرا
و صبح و شام و هر زمان
بخوان مرا
مران مرا
و پیش خود کشان مرا
کشان کشان
کاش اگر
دست قضا دور شدم از برِ تو
کاش دلت مالکِ من! ،
براى من تنگ شود
که گرچه خوب برده اى
نبوده بین بردگان
ولى همیشه در دلش
بوده شود کمى شبیه بردگان خوبمان
کاش سلیمان دلم! ،
دلت براى مورتان
تنگ شود
و زیر پاى اسبتان
به سایه سارِ قامتت
دلم پناهنده شود
و خنده ات مُزدِ امیدم بشود
کاش نشینى به کنارِ این گنهکارترینِ عصرتان
با سر انگشت خودت
ستاره اى کشى و آرزو کنى
دعا کنى
که شش جهت
فرشته همراه شود
کاش دلت حضرتِ داود دلم! ،
براى من تنگ شود
ستاره ى دلم بمانى و بخوانى آن سرودِ دلرُبا
سُرایشت بمانم و غزل سُرایم از براى چشم تو!
کاش علىِ روزگارِ بى پناهىِ جهان! ،
براى کودکِ یتیمِ بى نواى شهر خود
شیر بیاورى و او
دلش شود خوش که کسى،
به یادِ غربتِ تمامِ کودکان
نان نخورد
و مهربانى بشود
نان و خورشتِ سفره اش
کاش که شمشیر على
دوباره از براى دخترِ دلم تیز شود
و زنده از گور برون بیاورى
تمام کودکانِ شهرِ سینه ام
تمام زنده رفتگان
به خاکِ دلسنگىِ این قفس که در زمینِ شیطانِ جهان
شده است زندان کسان
کاش دلت
براى من تنگ شود
عزیز من
کاش که عالَم بشود کودک و دلتنگ شما
کاش که دلتنگ شوم
تمام روزگار خود
برایتان
کاش به پایان برسد
خزانِ رسمِ آدمى
و گل بروید و بماند به چمن
طراوت و عطر شما
دَم مسیحاى شما