گل و کرم پیله

کرم پیله بانگ زد گل را که نفرین بر تو باد

گفت: مرگت کی رسد

بر سرت باران حرام و سهم تو توفان و باد

گفت ای گل بی وفا یک روز زنبوری شوی

روز دیگر بلبلی

با سایه ی پروانه ای

با نغمه ای

شادت کند

گل سرش چرخاند و تا خورشید گشت