آواره ی مولایم

والایی و والایم آواره مولایم

دیوانه‌ی آقایم آواره مولایم

هو هو بکشم هر دم بنگر که نباشد غم

دیوانه شده نایم آواره مولایم

من مست نگاه او افتاده به راه او

بنگر به سر و پایم آواره مولایم

این کفتر مولایم آن دفتر مولایم

بابایی و بابایم آواره مولایم

خاکش شده کاخ ما احسنت بر این غربت

بر خاک سرم سایم آواره مولایم