چه نالد از سر فرسنگ

مگر این لب چه فرقى مى کند با آن لبِ دیگر؟

که این لب دین ما بردُ 

و آن لب مى برد آبى

نه حتّى یک وجب فرقست

ولى فرسنگ ها دل مى برد

این سرخِ بى همتا

نمى دانم چه فرقى دارد این و آن

ولى اى دختر این لب

که مرطوب است و مروارید میریزد

چرا فرسنگ ها دورى

کمى نزدیک تر بنشین

کنارم

تا کنارِ من

وجب هم در سلوک ما

در این قربى که مى خوانم

دلیلِ درد فرسنگى پر از هجر است،

اى زیبا!

بیا آغوش بگشودم

تمنّا دارم از لب هاى شیرینت

به گرمى نفس هایت

یخ روىِ مرا قدرى بلرزاند

هواى گرم گیرد گونه ام امّا

سخاوتمندیت داند

کویر خشک لب هایم

طلب دارد چه از آن لعلِ بارانى

کویرم من،

و از آبادىِ بارانیت فرسنگ ها دورم

چه نالد از سر فرسنگ آن کس یک وجب هم طاقت دورى ندارد؟