رباعی « پرواز عقاب پر شکسته »

شعر ۳۵۹:

شاید که دوباره ترس از خاک رود

کی کوزه گری بر گِلِ این دل بدمد؟

گوید به من آن کودکِ دیوانه‌ی دل:

باید که عقاب پر شکسته بپرد

امضاء:

علیرضا یادآر