آهو شده صیادی

چندی تو بیا آهو

صیاد شو گر خواهی

من صید پریشانت

دامی به ره من نِه

بر خیز و شکارم کن

من نیز به دام تو

آیم چو شود ممکن

بر خیز و به بندم گیر

از ترس رها می شو

من واله و شیدایم

آهو بره ام شیرین

بر خیز غزالت را

آزاد کن از هجران

صیاد چرا خاموش؟

نومید از این نخجیر

دستش ز چه بنهاده

بر دست خداوندا ؟!

آهو بچه می لرزد

از خلق نمی ترسد

بو تا تو کنی صیدش

بو تا که به دام افتد