منم آن شراب …

منم آن شرابِ ساقى، چلّه اى، دردِ فراقى،

همه شب کشیده داغى و نشسته بر بُراقى

دردِ شیرین چشیدیم، جز خوشى نشد، ندیدیم

چو، عقابِ نر پریدیم، غم، پرانده درد، ساقى!

بنشین برم نگارا، برسان گُلى بهارا

ز لبم بنوش یارا، راهىِ شهرِ عراقى

چه نشستى میگُسارا؟ شُکرِ مى بجاى آرا

لب بزن به لب انارا، نه سزاوار طلاقى

به دعا دلم بگردان و بگرد گِردِ مستان

بنشان به قلبِ سلطان، برسان فصل تلاقى