تلق تپش تلق

تلق تپش تلق

تلق تلق تلق

صدای این قطار

اگر چه می لرزم

تلق تلق تلق

ولی چه آرامم

عزیز خوش نامم

ز یاد تو آرام

ز مهربانی تو

تو راز می دانی

تلق تلق تلق

چه کرده ای با من

اگر چه می رنجی

اگر چه گاهی هم

به حال جان کاهم

دوباره می خندی

و شادی و شادم

که شاد گردیدم

به مهر تو آری

چو مرغکی وحشی

که بند بُبریدم

تلق تلق تلق

تو قلب من آری

تپش تپش تپش

که دردِ جان کاهم

بهانه ی دل بود

تلق تلق تلق

نگویمت یارا

که دیده باید شست

که جور دیگر دید

که چشم پاکت را

زلال تر دیدم

ندیده بودم اشک

بشویدت چشمت

و دیدم آن را من

به چشم شهلایت

تلق تلق تلق

تپش تپش تپش

به مشت بفشارش

مرا در آن سینه

که حس کنی من را

دوباره در رگها

تلق تپش تلق