حالا که روزگار به ما رو نموده است

حالا که روزگار به ما رو نموده است

صیاد را واله آهو نموده است

چشمانِ پر امید مرا فتح کرده ای

اشکی غبارِ دلم جارو نموده است

دیگر بهانه نکردی دیگران هستند

عشق است که باد صبا همسو نموده است

هر چند در جمع نشینم پر از سخن

در دل فغان تو هیاهو نموده است

این قصه ی تو است که آری دل مرا

دیوانه وار به جست و جو نموده است

شرمنده از تو و او از مردم زمان

این ظلم را زمانه به آن قو نموده است

دستی به جز سپاس توان پیش حق نهاد

حالا که قلب تو را دلجو نموده است؟

شب بو دگر شب و روزش یکی شده

اینک پسینِ مرا خوشبو نموده است

یا رب نجات از غم شیرین مرا مده

چندی است دلم با غم خود خو نموده است

«یا هو» است خدا وردِ دلِ بی زبانِ مست

لب دوخته آهنگ هو الهو نموده است