شعر۳۷۲ : غزل «سلام بر تو که من را رها نخواهی کرد… !.»

۱

سلام بر تو و خوبان بر در دنیا

سلام بر تو و دردت به ساغر دنیا

۲

سلام بر تو و اشک های محضرت زیبا

به نافه های عزیزت به آخر دنیا

۳

سلام بر تو که ما می شوی شبی تنها

سلام بر منِ من بر تو دیگر دنیا

۴

سلام بر منِ دیوانه و توی مجنون

به ناله های تو در سینه‌ی کرِ دنیا

۵

سلام بر غمِ برگ‌های زردِ پاییزی

به زردی رخِ ترسیده و ترِ دنیا

۶

سلام بر تو که چشمت نشسته در دل‌ها

به هق هقی که بلندست در سرِ دنیا

۷

سلام بر منِ خاکستری پُر از مهتاب

به سرخی ضربان دل و برِ دنیا

۸

سلام بر تو که من را رها نخواهی کرد

سلام بر منِ پر شوقِ دلبرِ دنیا

۹

سلام بر تو که سر تا به پا همه جانی

شنیده ای سخنم را دخترِ دنیا

۱۰

سلام بر همه طفلان ما به آغوشم

بر این سرایش و ابهامِ دفتر دنیا

۲بامداد تا ۱۸:۵۱ یکشنبه ۱۹ آذر ۱۴۰۲