جام مرا شراب کن

بام مرا خراب کن جام مرا شراب کن

نام مرا ببر دوباره چشم من پر آب کن

شام مرا سپیده کن نور به روی و دیده کن

سنگدلی نکن بیا رحم به آفتاب کن

وهم و سراب دل مخوان مرا و خوبِ خوب باش

هر چه بگویی آن شوم نظر به این سراب کن

کلاغ قصه ات شدم جرم من سیاه نیست

من هنر خدای تو جامه تن غراب کن

کار خطاست کار من بار گناه بار من

زلال من خوب تویی باز بیا صواب کن

عمر من غمین سر آید تو بمان چون آفتاب

حال دگر خواب خوش است بیا مرا تو خواب کن

زخمِ تو دانی به تنم به ز نوازش کسان

سوخت دلم ز دوریت حال مرا کباب کن

شربت و زهرِ تو چه خوش شیوه ی رفتارِ تو خوش

بو که شوی شاد بیا لب بگشا عتاب کن

خسته ام ای یار چو تو خسته ز مرگ و زندگی

بهشت من بیا ز مرگ به گردنم طناب کن