رباعی « غارتگری شرم!. »

شعر ۳۵۶:

غارتگری ای «شرم»! چه تاراج کنی

محبوس کنی و فکرِ صد باج کنی

دانی که منم سبز به سرما و خزان

یادآر دوباره دشنه بر کاج کنی؟

امضاء:

علیرضا یادآر