غزل (قصیده) «یک شبی آیی و مستی در برم با گریه ای»

شعر ۳۴۳:

1. یک شبی آیی و مستی در برم با گریه‌ای/هق‌هقی گردی و دامانی ترم با گریه ای
2. یک شبی دستی شوی حلقه، فشاری قلب من/سینه ای بر سینه‌ای مثل حرم با گریه‌ای
3. یک شبی می‌لرزی و دیوانه‌تر مستی کنی/ این جهنم می‌کنی باغ ارم با گریه ای
4. بوسه باران می‌کنی چشم نظر باز مرا/ شرمم افزون می‌شود با آن کرم با گریه ای
5. آن گلو بر گردنم بگذاری و زاری کنی/ناخنت در بازوان و پیکرم با گریه ای
6. لرزشِ جانم جهانت زلزله می‌افکند/ طاقت اشکم نداری دلبرم با گریه ای؟
7. می‌کشم دستی به چشمان ترت همچون نسیم/ اشک تو می‌پاشد از شور و شرم با گریه ای
8. لالِ من آلا…له ام خونم شده رنگ رُخت/صورتی‌تر می‌شوی ای مَن‌ترم با گریه ای
9. هق‌هق‌م می‌بوسی و آرام می‌خواهی مرا/می‌دهی جامی ألا ای ساغرم با گریه‌ای
10. خنده ام می‌خواهی و توفان اشکت موج‌ کرد،/ جمله دریای وجودِ شاعرم با گریه‌ای
11. معجزه می‌مانی و تا عرش نورم می‌شوی/ آه تو لیلاتری و ساحرم با گریه‌ای
12. دیگر از خویش و مَنَ‌ت ترسی؟ نترسی، مستِ من/می‌کشی تن را میانِ بسترم با گریه‌ای
13. مرزهای کهکشان رد می‌کنی دیوانه ام/آفرینی  کهکشان دیگرم با گریه‌ای
14. دیگر از خود هم رها گردیم و ماه از تو شود،/ ماهِ دیگر ای نگار و همسرم با گریه‌ای
15. با دو چشمت با لبم گویی لبم، لب لب کند/لب … نوازش … بر لبان اخترم با گریه‌ای
16. لب نوازش می‌کند لب را و می‌خندد خدا/خلقتش معنا دهد در باورم با گریه ای
17. خانه و اهل و دل و افکار را دادم به باد/سوختی از اوّلم تا آخرم با گریه‌ای
18. گفتی‌ام باید عقاب و اوج و چون لالان شوم/هم تو گویی با بُراقَ‌ت می‌پرم با گریه‌ای
19. شهر تو هر روز می‌خواند مرا ای کَهرُبا/ گوییا آنجا شوم قربانِ سُرخِ سرورم با گریه‌ای
20. من غریب و آشنا و خونِ من تا آسمان/پاشد و پاشی نگارِ پرپرم با گریه‌ای
21. با عدد بازی کنی تا موعد وصلت رسد/یک‌…سه‌‌شنبه …یک جهانی می‌خرم با گریه ای
22. زُلفِ خود آشفته بر چشمت بپاشی خوب من/ خاک بر سر می‌کنی ای دخترم با گریه ای
23. خاک می‌مانم وَ اشکت کوزه گر سازد تو را/ذوق و ‌ابهام و طبیبِ ذاکرم با گریه ‌ای
24. خضر می‌رقصد کنار موسی و موسی رهد/صبر عیسی روح و ریحان و فَرَم با گریه‌ای
25. مریم عذرا در آغوش تو یحیی می‌نهد/بال…یا ابرِ خزانِ مادرم با گریه‌ای!!!
26. شامِ میلاد تو مه در آسمان از عید گفت/یادآری: دل بیاری و بَرَم با گریه‌ای!

امضاء:

علیرضا یادآر