نگاهم کن

نگاهم کن که شاید بار دیگر عشق خیزد

نگاهم کن که شاید قصه اى دیگر بگیرد

نگاهم کن پس از کنکاش یار از یاد بردن

دوباره یادم آرى تا که چشمت لاله چیند

دوباره زیر باران گردشى چون بى کسان کن

بچرخ آنسان که چوپان نفس هایت بگرید

و آنک فرصت اشک نهان را مغتنم دان

رها کن اشک را تا مثل بارانت ببارد

و از آن دورترها بازگشتم را نظر کن

اگر آن چشم هاى خیس این تن را ببیند

خبر دارم که بینى آشنا همچون غریبان

نترس این سینه سوزان ما دیگر نخیزد