در پی او

باز دوباره والهم در پی او به کوی و کو

باز دوباره تشنه ام تشنه ی گفتگوی او

باز خمار غربتم غربت غار بی کسی

جام مرا شراب کن جرعه بده سبو سبو

باز بیا به یاس دل جرعه ی ناب آب ده

یاس فسرده خشک شد در پی بوی آبرو

نقش رخت ز بوم دل هیچ نبُردم نَبَرم

باز دوباره می کشم ابرو چال و چشم و مو

باز بگویم که بیا سر برِ دیوار گذار

مست شوم ز منظرت اشکِ منست جو، بگو

طرح تو از اشکِ مَنَت رنگ ببازد چه کنم؟

حضرت استاد نمانده است دگر خون گلو

آه دلم، دردِ دلم را به که گویم چه کنم؟

رفته ای و ز غربتت شدم به چاه غم فرو

هیچ ندانم چه کنم حال که رفتی ز برم

واله و شیدا چه کند باز شود به جستجو