به خیالات نپرداز

بیگانه شدم از خود و دیگر خبری نیست

دل را بکن از من که در این سر خبری نیست

گر اول این قصّه پر از شور و خبر بود

بنگر تو به این جا که در آخر خبری نیست

هر چند دگر از می و معشوقه بریدم

در میکده از ساقی و ساغر خبری نیست

از مدرسه و درس گذشتیم و نشستیم

ما بی قلم و حال ز دفتر خبری نیست

ما ناله نکردیم و شکایت ننمودیم

از آن دهن باز و لب تر خبری نیست

پرواز نهادیم به اهلش و خزیدیم

ای مرغ هوا دیدی از این پر خبری نیست

آغوش ببند و به خیالات نپرداز

بیچاره ببین از بغل و بر خبری نیست

یک عمر گدا بوده به امّید طلایی

دریوزه گری کردی و از زر خبری نیست

هر چند امیدم به ته جام رسیده

این جام تهی سر کشم از شر خبری نیست