رباعی «آرش و هستی»

شعر ۳۵۲:

آرش ز دلت شور نهان برخیزد || زخمی که شده کهنه  روان برخیزد

دیدم که ز جان تیر رها خواهی کرد || از خونِ دلت مُرده جوان برخیزد

امضا:

علیرضا یادآر