آرزو دارم که در خون بینمت

آرزو دارم که در خون بینمت

در لباسِ رازِ گلگون بینمت

لیلی از رشکت کشد موی سرش

ژرف تر از چشمِ مجنون بینمت

باز هم مسحور گردم باز مست

با دلی محزون و مفتون بینمت

تا به قربانگاه همراهت شوم

آنک از نخجیر ممنون بینمت

تیغ ابراهیمیا حالا بِبُر

بو که در خونابِ جیحون بینمت

من کنون دیوانه و مست توام

شوق دارم در شبیخون بینمت