مامِ وطن خونین شد

باز هم لاله زمین خورد و چمن خونین شد

بوى عطر آمد و یاس و یاسمن خونین شد

قاصدک یالْ نشینِ نفسِ ستورِ مست

که ببین خاک و نگر دشت و دمن خونین شد

مادرى ناله کند بر سر بالین یلى:

بر رخش خون و دل و تارک من خونین شد

آسمان تار شد و روىْ سیاه و پر غبار

تا که یک بارِ دگر مامِ وطن خونین شد

من ندانم که چرا منتظر شهد وصال

راز او چیست که در رختِ کفن خونین شد